Biyolojik özellikler. Tohum çimlenmesi için uygun sıcaklık 20-22°C olup, fideler 3-4 gün içinde ortaya çıkar. Büyüme için optimum sıcaklık 20°C, baş oluşumu için 12°C'dir. Bitki uzun bir gündür, ancak saplama aşamasına geçiş, yalnızca eksik vernalizasyondan sonra uzun bir gün ile kolaylaştırılır. 22°C'de uzun gün gövde aşamasına yol açmaz. Bitki düşük ışığa nispeten dayanıklıdır. Nem ile ilgili olarak, bitki son derece talepkardır. Nötr veya hafif asidik toprakları tercih eder. En çok azot ve potasyum, daha az kalsiyum ve bir miktar fosfor ve magnezyum tüketir.
Çeşit seçimi. Şu anda, korunan topraklarda yetiştirilmesi için dört yerli çeşit tavsiye edilmektedir - Lenok, Polukochannaya, Rodnik ve TSHA-2. Bu çeşitler, kenar yanıklığına karşı direnci oldukça yüksek olan yarım başlı tiptir. Şimdiye kadar kenar yanıklığına karşı yüksek dirençli çeşitlerin elde edilmesi mümkün olmadığı için korunan topraklarda yetiştirilecek çok fazla kafa çeşidi yoktur. Doğru, son zamanlarda, yaratıcı şirketlere göre seralarda büyümeye uygun yeni melezler ortaya çıktı: Asten (Ryk Zwaan), Elliot (Ryk Zwaan), Nerva (Enza Zaden), Akala (Enza Zaden) ve Nepos (Enza Zaden) ).
Büyüyen fideler. Ekim tarihleri - Aralık sonundan Temmuz sonuna kadar.
Pekin lahanası yetiştirme teknolojisi, büyüyen marul fidelerinden çok az farklıdır. Fideler için hücre boyutu 4-5x4-5 cm olan kasetler kullanılır Sıcaklık rejimi nihai ürüne, bir sokete veya bir lahana başına bağlıdır. Bir rozet üzerinde büyürken, aşağıdaki sıcaklık rejimi önerilir: sürgünlerin ortaya çıkmasından önce, hava sıcaklığı gece gündüz 20-22 ° C'dir, toplu fidelerin ortaya çıkmasıyla birlikte sıcaklık 7-10 gün boyunca 12'ye düşürülür. Gündüz -14°C ve gece 10-12°C (hipokotil cinsinin gerilmesini önlemek için), ardından sıcaklık tekrar gündüz 16-18°C'ye ve gece 14-15°C'ye yükseltilir. Lahana başında yetiştirildiğinde hava sıcaklığı 22-24°C, ekimden 1 gerçek yaprağın oluşumuna kadar gece 20-22°C, ardından 18-22°C olmalıdır.
İniş. Dikimden önce, omurganın varlığı, ortamın reaksiyonu (pH = 6.0-7.0) ve suda çözünen tuzların konsantrasyonu (0.3-0.5 mS/cm) açısından toprağı kontrol ettiğinizden emin olun. Nemli toprağa fidan dikin. Dikim deseni ürün çeşidine göre, 15-20x15-20 cm'lik bir çukura, 25-30x25-30 cm'lik bir yarım başlığa ve 35-40x35-40 cm'lik bir başlığa göre değişir.
Bakım. Salatada yaptıklarından pek farklı değil. Sıcaklık rejimi, ürün tipine bağlıdır. Bir rozet üzerinde büyürken: hava sıcaklığı gündüzleri 18-20°C ve geceleri 14-15°C, güneşli günlerde 2-3°C daha yüksek, toprak sıcaklığı 17-19°C. Yarım kafalar için: hava sıcaklığı gündüz 18-20°C ve gece 14-15°C, kafa oluşumunun başlangıcından itibaren Gündüz 15-17°C ve gece 13-14°C, sonunda yetiştirme gündüz 12-14°C ve gece 10-11°С, güneşli günlerde 2-3°С daha yüksek, toprak sıcaklığı 17-19°С, yetiştirme sonunda 15°С. Baş: hava sıcaklığı gündüz 22-25°C, gece 18-20°C, baş oluşumu döneminde 3-5°C daha düşüktür. Toprak sıcaklığı 18°С'den düşük değildir. Hava nemi marul yetiştirirkenkiyle aynıdır ve toprak nemi %15 daha yüksektir. Pekin lahanası yetiştirirken yapılan hatalar ve eksiklikler, marul yetiştirirken yapılanlarla aynıdır.
Temizlik. Pekin lahanası tek adımda hasat edilir, başı kesilir ve alttaki çürük yapraklar çıkarılır. Kutulara paketlenmiş, sıkıca istiflenmiş, birkaç sıra halinde, alt sıralar lahana başlarıyla yukarı çıkar, üst sıralar lahana başlarıyla aşağı iner. Hasat edilen bitkiler 5-8°C sıcaklıkta 2-3 güne kadar, 0-1°C sıcaklıkta ve %98-100 bağıl nemde bir aya kadar saklanabilir. Lahana başları 0-1°C sıcaklıkta ve yüksek nemde bir aydan fazla saklanabilir.
Pekin lahanasının verimi 3,5 ila 14 kg/m2 arasında değişir ve ekim tarihine, çeşidine, yetiştirme koşullarına ve nihai ürüne (rozet, yarım baş veya baş) bağlıdır. Verilerimize göre, 9 Ocak'ta ekim ve 28 Mart'ta hasat yapıldığında, çeşide bağlı olarak verim 6,0 ile 7,7 kg/m2 arasında değişmektedir.
Hastalıklar. Olumsuz yetiştirme koşulları (1.8) altında bitkiler, en zararlısı bakteri olan hastalıklardan etkilenebilir (kontrol önlemleri için bkz. bölüm 1.10). Fizyolojik hastalıklardan marjinal yaprak yanığı en tehlikelisidir. Yaprak kenarı yanması (marjinal yanık), toplu hasar durumunda tamamen mahsul kaybına yol açabilen en tipik ve tehlikeli hastalıklardan biridir. Korunan topraklarda kişi başına Çin lahanasının yaygın olarak yetiştirilmesinin ana caydırıcısıdır. Hastalığın temel nedenleri salatadaki ile aynıdır. Kontrol yöntemleri: teknolojiye bağlılık, topraktaki tuz konsantrasyonunun sürekli izlenmesi (en fazla 0,5 mS/cm), kafa oluşumu aşamasından başlayarak %0,5 CaCl2 çözeltisi veya %2,0 Ca(NO3)2 çözeltisi ile önleyici işlemler ve daha erken.
Zararlılar arasında yaprak bitleri en zararlı olanıdır.