Baharın gelişiyle birlikte sebzeli seralarda yeni bir döngü başlıyor. En çok da havadan olmak üzere sürprizlerle ve sürprizlerle dolu çok meşakkatli ve sıkıntılı bir dönem başlıyor. Tabii ki, her çiftçi çiftliğini iyileştirerek riskleri en aza indirmeye çalışır: yerden ısıtma dahil olmak üzere seraların güvenilir şekilde ısıtılması, seraların ultra şeffaf filmle kaplanması, cebri havalandırma sistemi, ek aydınlatma. Tüm özlemler, hasadı ilkbaharda mümkün olduğu kadar erken almayı amaçlamaktadır. Bu anlaşılabilir, çünkü bu çiftçinin maaşı, işçilerinin maaşı. Ancak seralarla uğraşan herkesin böyle bir sera düzenlemesi için mali kaynakları yoktur. Özellikle 0,5 hektara kadar olan sera alanları ile küçük ölçekli üretim söz konusu olduğunda.
Çoğu zaman, ekonomi daha basittir: tüm hava koşullarına uygun film (genellikle renkli veya zaten bulutlu), katı yakıtlı bir soba ve damla sulama. Ancak herkesin erken hasat alma arzusu vardır, bunun sonucunda fidelerde bile “hızlanma” başlar. Bugün sebzelerin kralı - domates örneği hakkında konuşacağız. Isıtılmamış bir film serasında Nisan ayı başlarında planlı fide dikimi ile ekim 20 Ocak'ta veya daha erken başlar! Alçak, küçük bir yatak yatağında iyi ısınır, ancak film genellikle eski, çamurlu ve kirlidir. Kışın bulutlu havası zaten istenen düzeyde güneşlenme sağlamaz, burada da film ışığın bir kısmını emer. Böylece fideler hızla cennete koşuyor, hafif, kırılgan. Ne yapalım??
Sonuçta, inişten önce hala aydan önceki gibi. İnsanlar geciktiricilere tutunur. Fideler büyümeyi durdurur, kararır ve tıknaz hale gelir. Fidan alıcıları bundan çok hoşlanıyor, ancak kimse büyümenin durması, verimlilik eksikliği şeklinde olası sonuçları düşünmüyor. Genellikle bu bitkiler büyüme noktalarını kaybederler. Görünüşe göre büyümeleri durmuş. Rahat bir nefes alabilirsiniz. İniş zamanı yaklaşıyor ve dışarısı kapalı ve çok soğuk.
Fidelerde daha fazla tutmak imkansızdır; 2 aydan fazla bir süredir kreşte zaten ekşi. Evet, ilk fırça, geciktiricilerle işlemden sonra 4 yapraktan sonra ilk fırçanın Yer İşaretinde çiçek açıyor. syu. Domatesin soğuğa dayanıklı bir ürün olduğuna ve onu bir sopayla öldüremeyeceğinize kesin bir inançla ceketler ve şapkalarla ekmeye giderler. Onu soğuk toprağa saplarlar ve hatta kökü daha iyi olacak şekilde daha yükseğe püskürtürler. Ve ellerinizin yerde donması ve şapkanızı çıkarmak istememeniz ikinci soru, domates soğuğa dayanıklıdır. Hatta bazıları hemen 15 santimetrelik bir tabakayı samanla dökmeyi bile başarır. Ne de olsa malç hakkında okuyorlar, toprak verimliliğine iyi geliyor, evet. Şu anda kimse yerde bir buzdolabı yaptıklarını düşünmüyor. Sonra kavga başlar.
Soğuk toprağa düşen domates büyümeyi durdurur, hızla maviye döner, alt yaprak mavi damarlarla sararır - nitrojen eksikliği, özellikle geceleri ve şafaktan önce çok düşük sıcaklıkların arka planında kendini böyle gösterir. Göbekli sobalar hemen orada ısınır, gündüz sıcaklığı optimuma yaklaşır, ancak geceler hala soğuktur. Göbekli sobalar zaten sonuna kadar kaynıyor, bir metrelik bir yarıçap içinde bitkiler zaten soluyor ve sonra hava, özellikle uçlarda hala soğuk. Bana onu ne besleyeceğimi söyle?
Büyümüyor! - zirai kimya içeren mağazalarda en sık sorulan soru. İnsanlar büyüme uyarıcıları ve ÜRE satın almaya başlıyor. Bütün bunlar tank karışımındaki bir damlaya yüklenir. Dozajlar artıyor, tutkular zayıflamıyor! Ve son olarak, domates "gitti". Herkesin neşesi ve sevinci var, duygulandı, şükürler olsun! Ataletle, neredeyse her gün, azotlu gübrelerle birlikte damlaya ve yaprak boyunca büyük dozlarda uyarıcı verilir. Gördüğümüz şey: domates gerçekten büyümeye başlıyor, ancak hiç de tarım biliminin gerektirdiği gibi görünmüyor. Sapların ve yaprakların açık yeşil rengi, antosiyanin ipucu olmadan, uzun boğumlar, uzun ve ince "kafalar", uzun, bazen 10 cm veya daha fazla fırça bacakları. Sadece zemin eskisi gibi soğuk, hava sürekli bulutlu, gece sıcaklıkları çok düşük. En ilginç olanı, dost canlısı bahar geldiğinde başlar. Güneyde böyle bir kaynak var - hızlı, sıcak, güçlü bir güneşle.